Γιατί έγινα Οδοντίατρος
Μια μικρή παρένθεση. Από όταν ήμουν μικρός μου άρεσε να κάνω ένα πράγμα , να κάνω τους ανθρώπους να γελούν. Ήμουν πάντα το αστείο παιδί, ο κλόουν της παρέας και το αγόρι με το αστείρευτο χιούμορ. Έτσι αυτοπροσδιοριζόμουν και έτσι ήθελα να με βλέπουν και οι άλλοι. Κλείνει η παρένθεση. Τα 3 πρώτα χρόνια της σχολής ήμουν απογοητευμένος και δεν μου άρεσε καθόλου η οδοντιατρική. Σκεφτόμουν να τα παρατήσω και να ψάξω το επαγγελματικό μου κάλεσμα σε κάτι διαφορετικό (και πιο συγκεκριμένα στην Μηχανολογία.) Δεν έβλεπα το νόημα στο ατέλειωτο διάβασμα και στις κατασκευές στα υπόγεια των εργαστήριων και των μαθήματων, χωρίς κάποια πρακτική εφαρμογή. Μέχρι που ήρθε το 4ο έτος και αρχίσαμε την απαραίτητη κλινική εκπαίδευση. Τότε συνάντησα την πρώτη μου ασθενή και έναν άνθρωπο που θα μείνει βαθιά χαραγμένος στην μνήμη μου, την κυρία Χρυσούλα. Η κυρία Χρυσούλα, πέραν των υπόλοιπων οδοντιατρικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε στο στόμα της, είχε και 2 σπασμένα πρόσθια δόντια στην άνω γνάθο, γεγονός που έκανε το να χαμογελά μια διαδικασία αμήχανη. Στην αρχή ήταν διστακτική με την προοπτική της αλλαγής του χαμόγελού της, αλλά στο τέλος κατάφερα και την έπεισα να τα επιδιορθώσουμε. Στο επόμενο ραντεβού, όταν και την ρώτησα τις εντυπώσεις από τα καινούργια της δοντάκια, μου απάντησε με μια φράση που μου άλλαξε, χωρίς υπερβολή, την ζωή:
«Χάρη σε εσένα, μπορώ ξανά να χαμογελώ»
Και τότε όλα άστραψαν. Τα κομμάτια του παζλ ενωθήκαν με τρόπο μαγικό. That’s what it’s all about. Το νόημα των υπόλοιπων επαγγελματικών ετών μου βρέθηκε σε μια και μόνο πρόταση, σε μία στιγμή. «Με έκανες να χαμογελώ.» Αυτό που ήθελα να κάνω από μικρό παιδί, ξαφνικά έγινε ο σκοπός του επαγγέλματος μου. Και από εκείνη την ημέρα του 2016 έχω 2 τρόπους να κάνω τους ανθρώπους να γελούν. Και από εκείνη την ημέρα του 2016, είμαι ερωτευμένος με την οδοντιατρική και τον απώτερο σκοπό της. Να χαρίζει χαμόγελα στους ανθρώπους. Κυρία Χρυσούλα, σας ευχαριστώ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Αλεξανδρος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα το 1994. Έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο της Αθήνας , στο τμήμα της Βιολογίας το 2012 και στο τμήμα της Οδοντιατρικής το 2013, όπου και αποφοίτησε το 2018 με βαθμό πτυχίου «Λίαν Καλώς» Έχει κάνει ένα ωραίο ταξίδι τα τελευταία 5 χρόνια δουλεύοντας σε πάνω από 7 ιατρεία σε Κω, Δάφνη, Χίλτον, Καλλιθέα, Καμένα Βούρλα, Ν. Ιωνία, διατηρώντας παράλληλα και ιατρείο μαζί με την μητέρα του στο κέντρο της Πετρούπολης. Έχει παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων με έμφαση στην χειρουργική και την εμφυτευματολογία, όπου αποτελεί και την κυριά κατεύθυνση της εκπαίδευσης του.
Ειδικότητα: Εξαγωγές Φρονιμίτων και Τοποθέτηση Εμφυτευμάτων.

Μια μικρή παρένθεση. Από όταν ήμουν μικρός μου άρεσε να κάνω ένα πράγμα , να κάνω τους ανθρώπους να γελούν. Ήμουν πάντα το αστείο παιδί, ο κλόουν της παρέας και το αγόρι με το αστείρευτο χιούμορ. Έτσι αυτοπροσδιοριζόμουν και έτσι ήθελα να με βλέπουν και οι άλλοι. Κλείνει η παρένθεση. Τα 3 πρώτα χρόνια της σχολής ήμουν απογοητευμένος και δεν μου άρεσε καθόλου η οδοντιατρική. Σκεφτόμουν να τα παρατήσω και να ψάξω το επαγγελματικό μου κάλεσμα σε κάτι διαφορετικό (και πιο συγκεκριμένα στην Μηχανολογία.) Δεν έβλεπα το νόημα στο ατέλειωτο διάβασμα και στις κατασκευές στα υπόγεια των εργαστήριων και των μαθήματων, χωρίς κάποια πρακτική εφαρμογή. Μέχρι που ήρθε το 4ο έτος και αρχίσαμε την απαραίτητη κλινική εκπαίδευση. Τότε συνάντησα την πρώτη μου ασθενή και έναν άνθρωπο που θα μείνει βαθιά χαραγμένος στην μνήμη μου, την κυρία Χρυσούλα. Η κυρία Χρυσούλα, πέραν των υπόλοιπων οδοντιατρικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε στο στόμα της, είχε και 2 σπασμένα πρόσθια δόντια στην άνω γνάθο, γεγονός που έκανε το να χαμογελά μια διαδικασία αμήχανη. Στην αρχή ήταν διστακτική με την προοπτική της αλλαγής του χαμόγελού της, αλλά στο τέλος κατάφερα και την έπεισα να τα επιδιορθώσουμε. Στο επόμενο ραντεβού, όταν και την ρώτησα τις εντυπώσεις από τα καινούργια της δοντάκια, μου απάντησε με μια φράση που μου άλλαξε, χωρίς υπερβολή, την ζωή:
«Χάρη σε εσένα, μπορώ ξανά να χαμογελώ»
Και τότε όλα άστραψαν. Τα κομμάτια του παζλ ενωθήκαν με τρόπο μαγικό. That’s what it’s all about. Το νόημα των υπόλοιπων επαγγελματικών ετών μου βρέθηκε σε μια και μόνο πρόταση, σε μία στιγμή. «Με έκανες να χαμογελώ.» Αυτό που ήθελα να κάνω από μικρό παιδί, ξαφνικά έγινε ο σκοπός του επαγγέλματος μου. Και από εκείνη την ημέρα του 2016 έχω 2 τρόπους να κάνω τους ανθρώπους να γελούν. Και από εκείνη την ημέρα του 2016, είμαι ερωτευμένος με την οδοντιατρική και τον απώτερο σκοπό της. Να χαρίζει χαμόγελα στους ανθρώπους. Κυρία Χρυσούλα, σας ευχαριστώ.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Αλεξανδρος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα το 1994. Έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο της Αθήνας , στο τμήμα της Βιολογίας το 2012 και στο τμήμα της Οδοντιατρικής το 2013, όπου και αποφοίτησε το 2018 με βαθμό πτυχίου «Λίαν Καλώς» Έχει κάνει ένα ωραίο ταξίδι τα τελευταία 5 χρόνια δουλεύοντας σε πάνω από 7 ιατρεία σε Κω, Δάφνη, Χίλτον, Καλλιθέα, Καμένα Βούρλα, Ν. Ιωνία, διατηρώντας παράλληλα και ιατρείο μαζί με την μητέρα του στο κέντρο της Πετρούπολης. Έχει παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων με έμφαση στην χειρουργική και την εμφυτευματολογία, όπου αποτελεί και την κυριά κατεύθυνση της εκπαίδευσης του.
Ειδικότητα: Εξαγωγές Φρονιμίτων και Τοποθέτηση Εμφυτευμάτων.