Συχνές ερωτήσεις
- Γιατί πρέπει να αντικαταστήσω ένα δόντι το οποίο έκανα εξαγωγή?
Ο οδοντικός φραγμός είναι κατασκευασμένος να λειτουργεί με στενές επαφές μεταξύ τόσο των γειτονικών δοντιών, όσο και των ανταγωνιστών τους (δόντια που βρίσκονται στην απέναντι ακριβώς θέση στην αντίθετη γνάθο.) Μετά την απώλεια ενός δοντιού, εκτός από το αισθητικό πρόβλημα που δημιουργεί το κενό που δημιουργείται:
- Τόσο τα γειτονικά δόντια όσο και ο ανταγωνιστής του δοντιού που εξήχθη θα προσπαθήσουν να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε, με αποτέλεσμα να μετκινηθούν από την αρχική τους θέση (να γείρουν προς το κενό και να ανατείλουν προς την αντίθετη γνάθο αντίστοιχα.) Αυτή η μετακίνηση θα προκαλέσει πληθώρα συγκλεισιακών προβλημάτων, καθώς τα δόντια δεν θα αρμόζουν σωστά μεταξύ τους και θα δημιουργηθούν κενά ανάμεσα τους.
- Στην περιοχή της εξαγωγής μετά από ένα χρονικό διάστημα θα προκληθεί απορρόφηση του οστού της γνάθου, γεγονός που θα οδηγήσει σε υφίζηση των ούλων και περιοδοντικά προβλήματα στα γειτονικά δόντια.
- Με την πάροδο του χρόνου θα καταστεί αδύνατη οποιαδήποτε προσπάθεια κάλυψης του κενού από το οδοντίατρο (ορθοδοντική θεραπεία, τοποθέτηση εμφυτεύματος και στεφάνης, τοποθέτηση γέφυρας.)
Η εξαγωγή ενός δοντιού δεν αποτελεί θεραπεία, αλλά μόνο το πρώτο κομμάτι της θεραπείας μιας βλάβης στο στόμα. Χωρίς την αποκατάσταση του κενού, θα δημιουργηθούν πολλά περισσότερα προβλήματα από το αρχικό που προκάλεσε την εξαγωγή του δοντιού. Για τους παραπάνω λόγους συνίσταται η όσο το δυνατόν πιο άμεση αποκατάσταση ενός ελλείποντος δοντιού.
- Κάθε πότε πρέπει να κάνω καθαρισμό?
Ο οδοντιατρικός καθαρισμός ή αποτρύγωση είναι η διαδικασία κατά την οποία αφαιρείται η πέτρα και οι εναποθέσεις οδοντικής πλάκας από την επιφάνεια των δοντιών, τη ρίζα τους και τα σημεία επαφής μεταξύ τους. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιείται σε κάθε δόντι ξεχωριστά και στην συνέχεια ακολουθεί η στίλβωση, δηλαδή το γυάλισμα των οδοντικών επιφανειών με φθοριούχο πάστα με σκοπό την αφαίρεση χρωστικών ουσιών από αυτές. Η διαδικασία της αποτρύγωσης δεν προκαλεί καθόλου πόνο σε κανένα στάδιο της και αρκεί ένας οδοντιατρικός καθαρισμός από τον οδοντίατρο μας κάθε 6 μήνες για να γίνει πρόληψη των νόσων του περιοδοντίου, όπως ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα.
- Γιατί το βούρτσισμα των δοντιών δεν αρκεί?
Φυσικά, το σωστό βούρτσισμα των δοντιών και η χρήση οδοντικού νήματος 2 φορές την ημέρα (πρωί και βράδυ) είναι το πρώτο βήμα για τη διατήρηση της υγείας των ούλων και των δοντιών. Ωστόσο, επειδή τις περισσότερες φορές η διαδικασία δεν τηρείται σχολαστικά ή ακόμη κι αν τηρείται υπάρχουν σημεία που δεν τα φτάνει η οδοντόβουρτσα με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται πέτρα, ο οδοντιατρικός καθαρισμός είναι απαραίτητος για την εξασφάλιση της στοματικής υγείας. Με τον καθαρισμό και την κλινική εξέταση που πραγματοποιεί ο γιατρός είναι σε θέση να διαπιστώσει αν ο ασθενής αντιμετωπίζει ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα ή αν έχει κάποια άλλη πάθηση ή ανάγκη.
- Πρέπει να βγάλω τους φρονιμίτες μου?
Η αφαίρεση των φρονιμίτων είναι απαραίτητη όταν παρουσιάσουν κάποιο πρόβλημα οι ίδιοι ή όταν δημιουργούν προβλήματα σε διπλανά δόντια ή στις γνάθους.
Πιο συγκεκριμένα όταν:
- Παρουσιάζουν οποιαδήποτε οδοντική βλάβη (τερηδόνα)
- Παρουσιάζουν βλάβη των περιοδοντικών ιστών, όπως περιοδοντίτιδα.
- Εμφανίζουν επαναλαμβανόμενες υποτροπές φλεγμονής των ούλων γύρω από το δόντι, όπως περιστεφανίτιδα.
- Δημιουργούν βλάβες σε διπλανά δόντια (τερηδόνα ή οστική απορρόφηση)
- Είναι υπεύθυνοι για τη δημιουργία κύστεων ή πολύ σπάνια όγκων
- Για ορθοδοντικούς λόγους
- Σε περιπτώσεις έλλειψης χώρου και δημιουργία οδοντικού συνωστισμού.
- Σε περιπτώσεις οπού η κλίση τους δεν είναι η ενδεδειγμένη.
Σύμφωνα με οδοντιατρικές έρευνες, αν οι φρονιμίτες είναι έγκλειστοι ή ημιέγκλειστοι και δεν πρόκειται να γίνουν λειτουργικοί, ακόμα και αν δεν δημιουργούν κάποιο πρόβλημα, πρέπει να αφαιρούνται το συντομότερο δυνατό μετά την εμφάνιση τους.
Σύμφωνα με οδοντιατρικές έρευνες, 8 στους 10 φρονιμίτες θα παρουσιάσουν πρόβλημα ικανό για την εξαγωγή τους κατά τη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου.
Η κατάλληλη ηλικία για μια προγραμματισμένη εξαγωγή φρονιμίτων είναι 16-17 ετών που έχει συνήθως διαπλαστεί το 1/3 της ρίζας τους εξασφαλίζοντας έτσι:
- ευκολία της επέμβασης
- άριστη επούλωση της περιοχής.
- καλύτερη οστική ανάπλαση.
- αποφυγή μελλοντικών προβλημάτων.